Λάθος παραμύθια
-Μια φορά κι
έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Κιτρινοσκουφίτσα…
-Όχι καλέ,
κοκκινοσκουφίτσα !
-Σωστά,
Κοκκινοσκουφίτσα. Μια μέρα, λοιπόν, τη φώναξε η μαμά της και της είπε: «Άκουσε,
Πρασινοσκουφίτσα…».
-Κοκκινοσκουφίτσα,
είπαμε!
-Α, ναι,
Κοκκινοσκουφίτσα. Πήγαινε στη θεία Καλομοίρα και δώσ’ της αυτή τη φλούδα από
πατάτα…
-Όχι,
πήγαινε στη γιαγιά να της δώσεις αυτό το καρβέλι.
-Εντάξει. Η
μικρή πήγε στο δάσος κι εκεί συνάντησε μία καμηλοπάρδαλη.
-Τι
μπέρδεμα! Ένα λύκο συνάντησε, όχι μία καμηλοπάρδαλη.
-Κι ο λύκος
τη ρώτησε: «Πόσο μας κάνουν έξι οχτώ;».
-Όχι δα… Ο
λύκος τη ρώτησε: «Πού πηγαίνεις;».
-Δίκιο
έχεις. Και η Μαυροσκουφίτσα…
-Κοκκινοσκουφίτσα,
είπαμε! Κόκκινο, κόκκινο, κόκκινο!
-Εντάξει.
Απάντησε λοιπόν: «Πηγαίνω στο παζάρι ν’ αγοράσω σάλτσα ντομάτα».
-Ονειρεύεσαι,
μου φαίνεται. «Πηγαίνω στη γιαγιά που είναι άρρωστη, αλλά έχασα το δρόμο» είπε.
-Σωστά. Και
το άλογο είπε…
-Ποιο άλογο,
καλέ; Λύκος ήταν.
-Πολύ σωστά.
Και είπε: «Πάρε το τραμ νούμερο εβδομήντα πέντε, κατέβα στην πλατεία του
Ντουόμο, στρίψε δεξιά, θα βρεις τρία σκαλιά κι ένα νόμισμα καταγής, άσε τα τρία
σκαλιά στην ησυχία τους, μάζεψε το νόμισμα από κάτω και πήγαινε ν’ αγοράσεις
μία τσιχλόφουσκα».
-Παππού,
πραγματικά δεν ξέρεις καθόλου να λες παραμύθια. Όλα λάθος τα λες. Πάντως, την
τσιχλόφουσκα θα μου την αγοράσεις.
-Σύμφωνοι.
Πάρε το νόμισμα. Κι ο παππούς έπιασε πάλι να διαβάζει την εφημερίδα του.
Τζιάνι
Ροντάρι
[Η
παραμυθοσαλάτα είναι ένα παραμύθι όπου συναντιούνται ήρωες από διάφορα παραμύθια.
Στο ίδιο παραμύθι μπορεί να συναντηθούν η Κοκκινοσκουφίτσα και ο Κοντορεβιθούλης
ή τα τρία μικρά λυκάκια με τη Χιονάτη.]
